اثرات هپاتوپروتکتیو زردچوبه به­ طور عمده به علت ویژگی آنتی­ اکسیدان و توانایی آن در کاهش تولید سایتوکاین­های پیش ­التهابی است. زردچوبه و کورکومین موجب برگشت هایپرپلازی مجاری صفراوی، تغییرات چربی و نکروز ناشی از آفلاتوکسین می­شوند. کورکومینات سدیم با افزایش ترشح صفراوی نمک­های صفرا، کلسترول و بیلی روبین و افزایش حلالیت صفرا، اثرات کلروتیک خود را نشان می­دهد لذا احتمال دارد در پیشگیری و درمان سنگ کیسه صفرا نقش داشته باشد. در یک بررسی، طی ۸ هفته، اثرات هپاتوپروتکتیو عصاره اتانولی ریزوم زردچوبه در یک مدل سیروز کبدی ناشی از تیوآستامید در رت مطالعه شد. محققین نتیجه گرفتند اثرات آنتی اکسیدان و ضد التهابی عصاره اتانولی ریزوم زردچوبه می­تواند پیشرفت سیروز کبدی را مهار کند و موقعیت نرمال کبد حفظ می­شود. همچنین در بررسی اثرات عصاره آبی ریزوم زردچوبه در موش های آلبینو سوئیسی دچار مسمومیت با CCl4 مشخص شده که این عصاره دارای اثرات ایمونوتراپیوتیک است و می­تواند سمیت کبدی را برطرف نماید. در این مطالعه عصاره ریزوم زردچوبه موجب کاهش مقدار SGOT(AST)، (ALT) SGPT و بیلی روبین شد. در بررسی تاثیر عصاره هیدروالکلی ریشه قاصدک روی فیبروز کبد موش ناشی از CCl4، مشخص شده که اثر درمانی این عصاره با غیرفعال کردن سلول­های ستاره ای کبد (stellate) و افزایش توانایی بازسازی کبد رخ می­دهد. این مطالعه یک سند علمی برای اثبات کاربرد سنتی ریشه قاصدک در اختلالات کبدی است. علاوه بر این در یک بررسی در موش مشخص شده اثر هپاتوپروتکتیو عصاره برگ قاصدک در برابر سمیت کبدی ناشی از استامینوفن، به علت ویژگی آنتی اکسیدانی این عصاره است.

مکانیزم احتمالی، جمع­ آوری گونه­ های اکسیژن فعال (ROS) و گونه­های نیتروژن فعال است که با ترکیبات فنلی موجود در عصاره مرتبط می­باشد. همچنین در بررسی دیگری مشخص شده که عصاره ریشه قاصدک با افزودن پتانسیل آنتی اکسیداتیو و کاستن از پراکسیداسیون چربی ، در برابر سمیت کبدی ناشی از الکل اثر محافظتی دارد.